Deze blog is eerder gepost op onze vorige website.
Toen ik 14 was deed ik voor het eerst mee aan een goochelkampioenschap: het NK Goochelen voor Junioren. Het was ook de eerste keer dat op het podium van heuse stadsschouwburg stond (De Tamboer in Hoogeveen). Ik won geen prijs, maar het was een ontzettend leerzame ervaring die mij verder hielp in mijn ontwikkeling als artiest. Later won ik bij het ‘volwassenen-NK’ wel een prijs. En nu – 15 jaar later – mocht ik voor het eerst optreden als jurylid en wel bij het NK Goochelen voor Junioren 2019…
Goochelacts vergelijken
Hoe beoordeel je eigenlijk een goochel-act? Bij een jongleer-act weet je dat met zes ballen jongleren lastiger moet zijn dan met vier ballen. Maar bij goochelaars is alles wat ze laten zien ‘onmogelijk’. Kan het één onmogelijker zijn dan het ander? Wat mij betreft is het antwoord: ja!
Bijvoorbeeld: je kunt een vrouw (of man) op verschillende manieren doorzagen. Je kunt haar in een kist stoppen en dan die kist doorzagen, of je kunt je assistent gewoon op tafel leggen en met een cirkelzaag in één keer door tweeën delen. Mét een kist vraag je jezelf als toeschouwer af: waarom moet ze in die kist? Zónder kist is er geen twijfel over mogelijk dat de assistent écht door tweeën wordt gedeeld – wat helemaal niet kan. De laatste optie lijkt mij daarom sterker.
Presentatie is ‘key’
Bij een goochelwedstrijd geldt: de goochelaar die de sterkste trucs laat zien zonder weg te geven hoe deze werken krijgt de hoogste punten. Daarnaast is het ontzettend belangrijk dat de presentatie van de truc klopt. Goochelaars die in hun ongestreken overhemd wat stoffige kaarten uit hun mouw schudden krijgen punten aftrek – tenzij ze een goede reden hebben waarom het er zo uit moet zien. Goochelaars die een vermakelijk verhaal hebben bij hun truc en die verzorgde kostuums en attributen meenemen worden daarvoor beloond.
Dus… hoe deden de junioren het?
Het juniorenkampioenschap bestaat uit twee onderdelen: goochelen van dichtbij (close-up) en goochelen op toneel. Meestal zijn de toneel-acts beter uitgewerkt dan de close-up acts, maar dit keer lag het niveau bij het close-up-goochelen gemiddeld hoger. Je ziet dat de Nederlandse goochel-jeugd steeds meer aandacht besteden aan hun presentatie. Dat is heel erg mooi om te zien want zo heeft elke act iets onderscheidend.
Bij Close-Up Goochelen ging de eerste prijs naar Milan ten Bosch. Die liet een aantal trucs met munten en kaarten zien die zó knap waren dat ik soms echt geen idee had hoe hij het voor elkaar kreeg. Bij het toneel-goochelen ging de eerste prijs naar Espen en Luca. Deze twee lieten een aantal mentale trucs zien a la Victor Mids en Rob & Emiel. Uiteindelijk wisten ze een land te voorspellen dat volledig willekeurig was uitgekozen door een toeschouwer.
Een ervaring rijker…
Hoewel het als jurylid natuurlijk eervol en interessant is om andermans werk te mogen beoordelen, kan jureren ook best pittig zijn. Soms is het echt appels met peren te vergelijken en je moet soms kinderen teleurstellen die al jaren aan hun act werken. Maar al met al mag ik concluderen – met alle kwaliteit die op het NK goochelen voor junioren werd getoond – dat goochelen in Nederland een gouden toekomst heeft.
